KAEFER – Zjawisko korozji i sposoby jej zapobiegania

Korozja to proces degradacji tworzyw w wyniku oddziaływań chemicznych i fizykochemicznych otaczającego środowiska. Zjawisko korozji można definiować jako niezamierzone przekształcenie się materiału w wyniku reagowania z otaczającym środowiskiem. Korozja dotyka każdego materiału. Wyjątkowo łatwo zniszczeniom korozyjnym ulegają metale, w tym stosowane powszechnie w budownictwie stale węglowe.

Straty powodowane korozją wciąż rosną wskutek wzrastającego skażenia środowiska naturalnego. Postępujący, ciągły rozwój różnych dziedzin życia gospodarczego ma swoje negatywne następstwa. Jedną z konsekwencji tego procesu jest wzrost zanieczyszczenia środowiska naturalnego.

KAEFER SA przy współpracy z renomowanymi producentami materiałów antykorozyjnych stara się ograniczyć powyższe zjawiska, od lat wykonując specjalistyczne powłoki antykorozyjne powierzchni stalowych, głównie dla przemysłu chemicznego oraz petrochemicznego. Rola spółki KAEFER jako wykonawcy zabezpieczeń antykorozyjnych sprowadza się do ciągłego doskonalenia oraz wdrażania nowych, lepszych rozwiązań coraz skuteczniej przedłużających żywotność infrastruktury przemysłowej. Dobrym przykładem służyć może realizacja przez KAEFER SA zabezpieczeń antykorozyjnych na terenie
PKN ORLEN SA oraz Grupy LOTOS SA.

Podstawowa zasada ochrony antykorozyjnej brzmi: „Im lepiej przygotowana powierzchnia, tym lepsza ochrona przed korozją”. Czystość powierzchni i jej odpowiednie przygotowanie stanowi podstawę jej prawidłowej i skutecznej ochrony przeciwkorozyjnej, a także jest bardzo istotna dla osiągnięcia zakładanej żywotności systemu powłokowego.

Celem przygotowania powierzchni jest uzyskanie, po pierwsze, czystości powierzchni, czyli usunięcie wszystkich zanieczyszczeń (tj.: zendry, produktów korozji, soli rozpuszczalnych w wodzie, pyłów, olejów i tłuszczy) wpływających na trwałość i przyczepność powłoki. Po drugie, profilu powierzchni, czyli uzyskanie takiej chropowatości podłoża, aby przyczepność specyfikowanej powłoki była najlepsza. Najpowszechniejsze sposoby przygotowania powierzchni to: obróbka strumieniowo-ścierna na mokro i sucho, czyszczenie wodą pod bardzo wysokim ciśnieniem oraz z zastosowaniem narzędzi ręcznych i z napędem mechanicznym.

Z kolei aplikacja natryskowa to najbardziej efektywny sposób nanoszenia farby na podłoże. Natryskowe metody aplikacji mogą być realizowane przy udziale powietrza (natrysk powietrzny) lub bez niego (natrysk bezpowietrzny). Inne metody nanoszenia to: malowanie wałkiem, pędzlem, zanurzeniowe, polewanie wielostrumieniowe.

Prawidłowe warunki aplikacji oraz jakość wykonania zapewniają optymalną trwałość powłoki. Takie czynniki, jak: temperatura, wilgotność względna powietrza, korozyjność otoczenia podczas aplikacji i tworzenia się powłoki oraz w trakcie jej eksploatacji wpływają na trwałość i właściwości ochronne powłoki. Sposób, w jaki tworzy się powłoka, determinuje końcowe jej właściwości.
Reasumując, antykorozja walcząc z problemem korozji, naturalnie ewoluuje i oferuje coraz to doskonalsze rozwiązania, skupiające się przede wszystkim na zapobieganiu temu procesowi poprzez ochronę materiałów. Jednocześnie znana od dawien dawna prawda, mówiąca, że łańcuch uniesie tylko tyle, ile udźwignie jego najsłabsze ogniwo, wpasowuje się w wykonawstwo zabezpieczeń antykorozyjnych, gdzie o jakości i trwałości powłoki decydują najsłabsze miejsca powłoki.